آغوش تو سایه گاه خستگی من است آغوشی که میدانم همیشه به روی من

باز است و من لحظه به لحظه ی زندگیم

را به امید آرمیدن در آغوش تو سپری میکنم

دستهای من غرق التماسند

برای در آغوش گرفتن تو . . .

منی که خسته از دست خنجر روزگارم برای رسیدن به آرامش در کنار

نظرات شما عزیزان:

جنيفر

ساعت20:08---11 دی 1391

- [ایمیل]

مردن و گم شدن از ماست نه از فاصله ها ... دل از اينهاست كه تنهاست نه از فاصله ها ... گر چه ديگر همه جا پر از جدايي شده است ... مشكل از طاقت دلهاست نه از فاصله ها ...

farzane

ساعت14:14---2 دی 1391

بچه که بودیم

شبها فکر میکردیم فردا چی بازی کنیم...

الان فکر میکنیم

فردا زندگی قراره چه بازی ای باهامون بکنه...

farzane

ساعت20:22---26 آذر 1391

سبز بودم

سبزتر از سرو كنار خانه امان

وای نمی دانی چه ناگه

دست غم

سبزی ام را از من ربود

زرد گشتم ، زرد

زردتر از صورت آن كودكی

كز غم مرگ مادرش گشته تباه

جنيفر

ساعت19:51---26 آذر 1391

- [ایمیل]

به كدامين ارزو ... صفاي با تو بودن را از ما گرفتي ... اي بي معرفت!!؟

farzane

ساعت19:43---26 آذر 1391

چند روز زندگی را تنها گاه پریدن می دانم.

شاید سخت باشد اینکه همیشه در این اندیشه باشیم : ” پرواز سخت است ! “

باید آموخت که انسان خلق شده است برای ” حرکت ” و نه ” ایستایی “

برای پریدن و اوج گرفتن.

که اگر جز این بود آفرینش او را بی معنا می دانستم.

بایدرفت

باید شد،

نباید ماند

اینجا جای ماندن نیست

باور کن

amin

ساعت13:55---13 آذر 1391

- [ایمیل]

سالها رفت و هنوز

یک نفر نیست بپرسد از من

که تو از پنجره ی عشق چه ها می خواهی؟

صبح تا نیمه ی شب منتظری

همه جا می نگری

گاه با ماه سخن می گویی

گاه با رهگذران،خبر گمشده ای می جویی

راستی گمشده ات کیست؟

کجاست؟

صدفی در دریا است؟

نوری از روزنه فرداهاست

یا خدایی است که از روز ازل ناپیداست...؟

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: